άρθρο από την έντυπη έκδοση
Οι εκλογές τελείωσαν. Μια αίσθηση ολοκλήρωσης διαπνέει όσους ευχαριστήθηκαν με το εκλογικό αποτέλεσμα, ενώ μια αίσθηση αδικίας και μια αδυναμία κατανόησής του διαπνέει όσους δυσαρεστήθηκαν από αυτό. Είναι από τις ελάχιστες φορές, από τις 20 εκλογικές αναμετρήσεις της μεταπολίτευσης, που διαπιστώνεται μια τόσο μεγάλη απόγνωση στους ψηφοφόρους των ηττημένων, οι οποίοι απλά δεν κατανοούν το γεγονός πώς τόσοι πολλοί άνθρωποι τυφλώθηκαν και δεν διαπίστωσαν την «οφθαλμοφανή καταστροφή» που θα επέλθει εξ αιτίας της επερχόμενης «λαίλαπας» της Ν.Δ.
Ωστόσο, αυτές οι 20 εκλογικές αναμετρήσεις και τα ιστορικά γεγονότα που επακολούθησαν, όπως η περιθωριοποίηση των «χουντικών σταγονιδίων», η προοπτική εξόδου από το ΝΑΤΟ το 1981, η είσοδος στην ΕΕ και το ευρώ, το φθηνό χρήμα, τα δάνεια και το Χρηματιστήριο, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004, η κρίση του 2010, η Χρυσή Αυγή, οι άνθρωποι που έψαχναν στα σκουπίδια για φαγητό, τα συσσίτια της εκκλησίας και τα κοινωνικά παντοπωλεία, το κλείσιμο των τραπεζών, το δημοψήφισμα, ο Βαρουφάκης, ο έρπης του Τσίπρα στην ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, τα μνημόνια, ο κορωνοϊός, τα εμβόλια, όλα ήλθαν και παρήλθαν και η χώρα εξακολουθεί να στέκει στα πόδια της, λαβωμένη μεν, αλλά ελπίζοντας.
Όλα αυτά δηλαδή δείχνουν πως τίποτε δεν είναι τελεσίδικο, τίποτε δεν είναι μόνιμο και στο πέρασμα του χρόνου τα πάντα μπαίνουν τελικά στη θέση τους. Είναι η ιστορική νομοτέλεια που θέτει τα πράγματα στη σωστή τους προοπτική και κάθε φορά δεν πρέπει να χάνουμε το δάσος, κοιτάζοντας το δέντρο.
Η επόμενη μέρα των εκλογών είναι πάντα μια μέρα ελπίδας για όλους, μια μέρα ανασύνταξης για τους ηττημένους και μια μέρα ευθύνης για τους νικητές. Ιδιαίτερα για μας εδώ στην μικρή μας απομακρυσμένη, γηράσκουσα και θνήσκουσα Ευρυτανία είναι μια μέρα έντονης προσμονής.
Ένας μεγάλος πολιτικός κύκλος έκλεισε, ο Κοντογεώργος άφησε το πολιτικό του στίγμα και ηττήθηκε μεγαλοπρεπώς, ακριβώς όπως επί τόσα χρόνια σάρωνε τα πάντα στο πέρασμά του κάθε φορά που συμμετείχε σε εκλογές. Φυσικά υπάρχουν εκατοντάδες απόψεις για το τι συντέλεσε στην πτώση αυτή, είναι κατανοητή η πικρία και η επίρριψη ευθυνών επί κεφαλών δικαίων και αδίκων, ωστόσο τα ίδια ακριβώς συναισθήματα επεφύλασσε και ο ίδιος για τους δικούς του πολιτικούς αντιπάλους επί μια 20ετία σχεδόν, τα ίδια επιχειρήματα προέτασσαν και εκείνοι. Πέραν όλων των «αθέμιτων» μεθόδων για τις οποίες κατηγορεί την Οικονόμου και τους συν αυτή, πέραν όλων όσων του προσάπτουν περί καθεστωτικής νοοτροπίας φίλοι και αντίπαλοι, ο λόγος της ήττας του ήταν κυρίως η ιστορική νομοτέλεια που αναφέραμε πιο πριν. Απλά ήλθε το πλήρωμα του χρόνου.
Όσον αφορά την ίδια την Οικονόμου, μόλις τελειώσουν τα συγχαρητήρια τηλεφωνήματα και τηλεγραφήματα (ακόμη και από ανθρώπους που δεν γνώριζε καν την ύπαρξή τους), όταν περάσει το καλοκαιράκι με τα πανηγύρια και τα κεράσματα, τότε θα δει την πραγματικά ζοφερή κατάσταση στην οποία έχει περιπέσει ο τόπος τον οποίο τόσο διακαώς θέλησε να εκπροσωπήσει στο κοινοβούλιο. Όταν θα αρχίσει να χτυπά το τηλέφωνό της με τα πιο αλλοπρόσαλλα αιτήματα, (κυρίως για ιατρικές διακομιδές) τότε θα καταλάβει ότι το έργο που υποσχέθηκε είναι τιτάνιο, αν όχι σισύφειο.
Σε πολύ λίγες μέρες, η θέα της Βουλής από το γραφείο της στο Σύνταγμα θα πάψει να αποτελεί επινίκιο αγλάισμα, θα γίνει απλή καθημερινή ρουτίνα, μια ρουτίνα εντελώς διαφορετική από αυτή που είχε συνηθίσει, διότι στους ώμους της θα φέρει, τώρα, εκούσα – άκουσα το βάρος ενός ψυχορραγούντος κόσμου του οποίου μέχρι σήμερα έχει δει μόνο την στίλβουσα επιφάνεια που η φιλοξενία και η καλοί τρόποι επιτάσσουν.
Βέβαια δεν περιμένουμε θαύματα. Ούτως ή άλλως, ήδη από τη δεκαετία του 2010, ο ρόλος του βουλευτή έχει περιοριστεί (ως όφειλε άλλωστε) μόνο στο νομοθετικό έργο, έχει πάψει να είναι ο παντοδύναμος πολιτικός παράγοντας με εξουσία «λύειν και δεσμείν», των προηγούμενων δεκαετιών. Όταν δεν υπάρχει ανοικτός κορβανάς και δυνατότητα νομής δημοσίου χρήματος, οι εξουσίες περιορίζονται εν τοις πράγμασιν.
Ωστόσο ο τόπος μας δεν μπορεί να περιμένει άλλο. Φυσικά, δεν θα απαιτήσει κανείς από αυτή ούτε να «ανοίξει εργοστάσια» ούτε να «φέρει ΤΕΙ», ούτε να αναπτύξει «εναλλακτικό τουρισμό» και «εναλλακτικές καλλιέργειες». Πρώτον γιατί όπως είπαμε δεν έχει τη δυνατότητα, δεύτερον γιατί δεν είναι αυτή η δουλειά της και τρίτον γιατί ούτε αυτά μπορούν να σώσουν την κατάσταση.
Δουλειά της όμως είναι ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να χρησιμοποιήσει την όποια επιρροή της για να γίνει ο δρόμος Λαμία – Καρπενήσι. Τα χρήματα υπάρχουν, όμως πολλοί θα ήθελαν να της τα πάρουν μέσα από τα χέρια. Αν η πόλη έρθει πιο κοντά στην πρωτεύουσα, τότε θα διακυβευθεί με αξιώσεις η πρωτοκαθεδρία της Αράχοβας, όχι γιατί το Καρπενήσι είναι ομορφότερο, αλλά γιατί θα είναι φτηνότερο και ευκολότερα προσβάσιμο.
Επίσης, και παρ’ όλο που εμπίπτει στις αρμοδιότητες των δημάρχων που θα εκλέξουμε τον Οκτώβρη, αυτή πρέπει να κινηθεί θεσμικά να γίνουν πράγματα στον τόπο που θα αποτελέσουν πόλο έλξης. Δεν μιλάμε για φαραωνικά έργα, μιλάμε για απλά πράγματα όπως η αξιοποίηση του Κεφαλόβρυσου, η δημιουργία πολιτιστικών νησίδων με τη χρήση της νέας τεχνολογίας, με εικονική πραγματικότητα, πράγματα που θα ελκύσουν τις νέες οικογένειες και τα παιδιά να έρθουν να περάσουν εδώ λίγες μέρες. Διακριτική βοήθεια στους δημάρχους, συναντήσεις ιδεοθύελλας και αγαστή συνεργασία. Μόνο έτσι μπορεί να γίνει κάτι.
Ας μην αμελήσει επίσης το κόστος της θέρμανσης. Δεν χρειάζεται να φτιάξουμε κεντρική θέρμανση στην πόλη που κοστίζει δισεκατομμύρια ούτε πεζοδρόμια που θα λιώνουν το χιόνι – έτσι κι αλλιώς δε χιονίζει πια. Αρκεί το πετρέλαιο να έχει χαμηλότερη έως ελάχιστη φορολογία για όλους όσοι ζουν εδώ. Πρέπει να δει τι μπορεί να γίνει για την αξιοποίηση της λίμνης, τουλάχιστον να διευκολυνθούν όσοι επιθυμούν να δραστηριοποιηθούν σε αυτή.
Το ένα τρίτο των σπιτιών στο Καρπενήσι είναι άδειο, οπότε τα ενοίκια είναι φτηνά. Αρκεί να δοθούν διευκολύνσεις στους λογαριασμούς της ευρυζωνικής σύνδεσης, ή να γίνουν όποιες άλλες βελτιώσεις είναι δυνατές ώστε να προσελκυσθούν να ζήσουν στην πόλη μας άνθρωποι που εργάζονται από απόσταση.
Ο Μητροπολίτης έχει αναλάβει ορισμένες εξαιρετικές πρωτοβουλίες που μπορούν να φέρουν κόσμο, με τα εργαστήρια που έφτιαξε. Χρειάζεται στήριξη, διαφήμιση, ενίσχυση. Εκ της θέσεως της μπορεί να του τα προσφέρει.
Το περιβάλλον μας είναι μοναδικό και εύθραυστο και απαιτεί διατήρηση και βιώσιμη διαχείριση. Η εξισορρόπηση της οικονομικής ανάπτυξης με τη διατήρηση του περιβάλλοντος είναι ζωτικής σημασίας, ωστόσο δεν πρέπει να αποτελέσει τροχοπέδη στο πεδίο των εναλλακτικών πηγών ενέργειας. Η στάση της επί των θεμάτων αυτών θα κριθεί ιστορικά.
Το νοσοκομείο μας θέλει στήριξη. Με δεδηλωμένη τη βούληση της νέας κυβέρνησης για αναμόρφωση του συστήματος Υγείας, με δεδομένη την ιατρική της ιδιότητα και την θητεία της στο ΕΣΥ, αλλά και την ιδιότητά της ως μέλος του Τομέα Υγείας της Ν.Δ., είναι σίγουρα πολύ πιο αρμόδια από όλους και μπορεί να σκεφθεί τρόπους ενίσχυσής του. Δεν πρέπει να επιτρέψει να υποβαθμιστεί σε ένα απλό Κέντρο Υγείας, αντίθετα με εξειδίκευσή του λ.χ. σε δομή αποκατάστασης ή ειδικών χειρουργικών επεμβάσεων, με εκμετάλλευση των υποδομών και του προσωπικού του, μπορεί να αποτελέσει πραγματική ατμομηχανή ανάπτυξης για όλη την περιοχή. Είναι από τις περιπτώσεις που απαιτείται μόνο πολιτική βούληση, επαρκής περιφερειακός σχεδιασμός και επιρροή. Ως προς τις συμμαχίες που απαιτούνται γι’ αυτό με ισχυρά πολιτικά πρόσωπα, έχει δείξει τουλάχιστον ενθαρρυντικά δείγματα γραφής. Και ο Μπακογιάννης και η Ντόρα μπορούν να βοηθήσουν.
Η περιοχή μας πάσχει από την έλλειψη συμμετοχής της κοινότητας στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Η ίδια με την πειθώ και την αύρα που διαθέτει μπορεί να παίξει τεράστιο ρόλο στην αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος, αρκεί μόνο να έχει φυσική παρουσία στον τόπο και να παίρνει το μικρόφωνο στα χέρια της σε πλατείες και χωριά, βάσει συγκεκριμένου και συγκροτημένου προγράμματος.
Τέλος, η νέα βουλευτής μας, πρέπει να προσλάβει έναν ειδικό σύμβουλο σε θέματα ανάπτυξης ορεινών περιοχών που θα της πει πολύ περισσότερα από αυτά που μπορούν να αναφερθούν στη στήλη μιας επαρχιακής εφημερίδας. Ας μην το αμελήσει. Και κυρίως ας μην προσλάβει συμβούλους συγγενείς, ξαδέρφια φίλων, πτυχιούχους νομικής ή ιατρικής ή άλλων άσχετων σχολών που θα υποβάλλουν αναπτυξιακά σχέδια μέσω του ChatGPT.
Αυτά είναι τα ελάχιστα. Σίγουρα, με την αισιοδοξία του νεοφώτιστου και την διάθεση για προσφορά που καταφανώς τη διακατέχει, θα προσπαθήσει να ξεκινήσει το συντομότερο δυνατό. Οποιαδήποτε μικρή ή μεγάλη επιτυχία της, θα είναι πνοή ζωής για όλους μας.
Κι αυτό, αν μη τι άλλο, της το ευχόμαστε διακαώς.
