Γράφει ο Πέτρος Μπακατσιάς, Πολιτικός Μηχανικός, με αφορμή παρεμβάσεις που έγιναν πρόσφατα στο ξωκλήσι του Αγίου Δημητρίου:
“Άγιος Δημήτριος. Το κυριότερο, αν όχι το μοναδικό τοπόσημο της πόλης Καρπενησίου.
Το λεξικό περιγράφει ως «τοπόσημο» κάθε «αντικείμενο που χαρακτηρίζει έναν τόπο». Τα τοπόσημα είναι με άλλα λόγια μνημεία που συνδέονται άμεσα με την κοινωνική και την εθνική ιστορία μιας περιοχής, εκφράζοντας βαθύτερες πνευματικές ή καλλιτεχνικές ανησυχίες των κατοίκων της, καθώς και των συλλογικών συναισθημάτων ενός κοινωνικού συνόλου. Οι δεσμοί τους με τους ανθρώπους που αντιπροσωπεύουν είναι πολύ ισχυροί και για τον λόγο αυτόν αναδεικνύονται σε διαχρονικά σήματα κατατεθέντα, υπηρετώντας παράλληλα καθημερινές χρηστικές ανάγκες ή εκφράζοντας ευρύτερες αισθητικές αξίες ενός πληθυσμού.
Ο Άγιος Δημήτριος είναι τελικά ένα τοπόσημο – μνημείο που μπορεί ο καθένας να ασελγεί πάνω του;
Ποιος έδωσε άδεια και ποιος ενέκρινε τη κατασκευή αυτού του εκτρώματος στη πρόσοψη του Ναού;
Οποιαδήποτε ανάγκη ύπαρξης στεγάστρου, που θα «χρησιμεύει» μία ημέρα του έτους όπου και λειτουργεί το εκκλησάκι, δε μπορεί να δικαιολογήσει αυτή την απαράδεκτη παρέμβαση, από όποια πλευρά και να το εξετάσεις, αρχιτεκτονική, αισθητική, πολεοδομική, ιστορική”.