Το Καρπενήσι αποτελεί, κάθε καλοκαίρι τα τελευταία χρόνια, το «σπίτι» Ελλήνων πρωταθλητών μεσαίων και μεγάλων αποστάσεων, στο πλαίσιο του μνημονίου συνεργασίας ανάμεσα στον ΣΕΓΑΣ, την Περιφερειακή Ενότητα Ευρυτανίας και τον Δήμο Καρπενησίου. Στο υψόμετρο του Καρπενησίου προετοιμάζεται εδώ και λίγες ημέρες και ο Παναγιώτης Καραΐσκος, νικητής του 40ου Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας (2023). Ο 36χρονος δρομέας μιλά για τις ιδανικές συνθήκες προπονήσεων στον τόπο μας, αναφέρεται όμως και στον δικό του μαραθώνιο, εκείνον της απεξάρτησης, της αφοσίωσης στον αθλητισμό και της πορείας προς την κορυφή.
«Δεν αλλάζω με τίποτα το Καρπενήσι»
Η βάση του Καραΐσκου είναι το ξενοδοχείο Lecadin, ενώ οι προπονήσεις του εναλλάσσονται ανάμεσα στο Αθλητικό Κέντρο, χωμάτινες και ασφάλτινες διαδρομές, στον Άγιο Νικόλαο, στη Μυρίκη, στο Μπαγασάκι κλπ. Με σύμμαχο τον καιρό και την ηρεμία που προσφέρει ο τόπος, ο Έλληνας πρωταθλητής του ΓΣ Ηρακλής, που πέρσι στο Βερολίνο πέτυχε νέο ατομικό ρεκόρ (2:16:28), πραγματοποιεί καθημερινές διπλές προπονήσεις με στόχο τον Μαραθώνιο της Αθήνας, τον προσεχή Νοέμβριο. Έχοντας, λοιπόν, ολοκληρώσει μια εξαιρετική χρονιά με ατομικό ρεκόρ και σημαντικές διεθνείς εμπειρίες με την Εθνική, αισθάνεται έτοιμος για ακόμα μεγαλύτερες επιτυχίες.
Ο 36χρονος αθλητής μιλά με ενθουσιασμό για τις ιδανικές συνθήκες που συναντά στο Καρπενήσι: «Βρίσκομαι για 3η συνεχόμενη χρονιά για προετοιμασία στο Καρπενήσι και, για να πω την αλήθεια, δεν το περίμενα έτσι! Είχα αμφιβολίες για το τι θα συναντήσω, όσον αφορά στις διαδρομές, στα γήπεδα, στο κλίμα. Αλλά σε όλα… διαψεύσθηκα! Οπότε ερχόμενος την πρώτη χρονιά εδώ, αποφάσισα ότι θα έρχομαι κάθε χρόνο, δεν το αλλάζω με τίποτα (…). Εδώ οι συνθήκες είναι φοβερές, έχει εξαιρετικές θερμοκρασίες και πάρα πολλά μέρη για να τρέξει κανείς. Αυτό είναι ιδανικό. Έχεις πολλές επιλογές να τρέξεις, έχεις χωμάτινες διαδρομές, έχεις στίβο, έχεις δρόμο, οπότε μας βολεύει επειδή σπάει τη μονοτονία, ενώ πολύ σημαντικό στοιχείο είναι και οι κοντινές αποστάσεις. Είναι παράδεισος για εμένα εδώ», λέει στην εφημερίδα.
Ο αθλητισμός τού έσωσε τη ζωή
Πίσω από τις διακρίσεις και τα λαμπερά φώτα της επιτυχίας κρύβεται, ωστόσο, μια βαθιά προσωπική διαδρομή. Ο Παναγιώτης Καραΐσκος δεν διστάζει να μιλήσει για τα «σκοτεινά» χρόνια της εξάρτησης από τις ναρκωτικές ουσίες, που ξεκίνησαν στην εφηβεία.
«Ήταν μια περίοδος της ζωής μου ευάλωτη, έφηβος στο σχολείο, με όλα τα προβλήματα σχέσεων, μαθημάτων, οικογένειας, πρωταθλητισμού (σ.σ. ήταν πρωταθλητής του τζούντο), οπότε ήμουν πιεσμένος (…), έκανα ένα ξέσπασμα, είπα ότι θέλω να σταματήσω και κατευθείαν πήγα σε μια παρέα και δοκίμασα ναρκωτικά. Και από εκείνη την ημέρα και για έξι χρόνια ήμουν εκεί. Οι ουσίες δεν σε κάνουν να σκέφτεσαι λογικά και καθαρά, οπότε δεν ήταν εύκολο να ξεφύγω», παραδέχεται.
Ο εθισμός στην ηρωίνη ήταν το σημείο καμπής που τον έκανε να ομολογήσει ότι χρειαζόταν βοήθεια. Με τρεις αποτυχημένες προσπάθειες πίσω του, αποφασίζει να μπει σε πρόγραμμα του ΚΕΘΕΑ, ζητώντας στήριξη από την οικογένειά του: «Είχαν ήδη απευθυνθεί εκεί και έτσι βοηθήθηκα. Μόνος μου δεν τα κατάφερνα». Στην επανένταξη, ο αθλητισμός ήταν ξανά η σανίδα σωτηρίας. «Ξεκίνησα ποδόσφαιρο, πήρα ποδήλατο… Σιγά σιγά δυνάμωνα. Όταν ήρθε το τρέξιμο, στα 2,5 χρόνια “καθαρός”, βρήκα κάτι που δεν το περίμενα. Έβλεπα κάποιον να τρέχει και τον… κορόιδευα. Μετά έγινε ο καλός μου εθισμός και δεν θα φύγει ποτέ», δηλώνει ο Καραΐσκος.
Ο 36χρονος στέλνει και μήνυμα σε όσους δίνουν τον δικό τους αγώνα: «Ένα παιδί που είναι μπλεγμένο, το καλύτερο που θα μπορούσε να κάνει είναι να ζητήσει βοήθεια, γιατί μπαίνουμε συνήθως στην παγίδα -όπως εγώ και πολλά άτομα που ξέρω- ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας. Πρέπει να εμπιστευτεί να ζητήσει βοήθεια και να έχει υπομονή και να το θέλει πραγματικά να αλλάξει. Γιατί εάν δεν το θέλει ο ίδιος να αλλάξει, δεν θα πετύχει τίποτα».
Με φόντο την Ψηλή Κορφή του Βελουχιού και με το βλέμμα νοητά στραμμένο στον τερματισμό στο Παναθηναϊκό Στάδιο σε λίγους μήνες, ο Παναγιώτης Καραΐσκος αποδεικνύει πως οι πιο απαιτητικοί αγώνες δεν είναι πάντα οι μαραθώνιοι -αλλά εκείνοι που δίνουμε για να αλλάξουμε την ίδια μας τη ζωή.