από την έντυπη έκδοση
Ο Ενιαίος Σύλλογος Διδασκόντων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας προκήρυξε και διοργάνωσε διαγωνισμό δημιουργίας αφίσας, για την εκδήλωση πραγματοποίησε με αφορμή τη συμπλήρωση 50 ετών από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Δικαίωμα συμμετοχής είχαν όλοι οι φοιτητές προπτυχιακοί, μεταπτυχιακοί, ΥΔ, του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και όλοι οι εργαζόμενοι, μέλη ΔΕΠ, διοικητικοί κ.α. Μεταξύ δεκάδων συμμετοχών, ξεχώρισε η αφίσα της φοιτήτριας του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Θεοδώρας Παπαϊωάννου, που ζει στο Καρπενήσι.
Συνολικά 20 φοιτητές και 4 εργαζόμενοι του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας , έστειλαν τα έργα τους με πηγή έμπνευσης το Πολυτεχνείο και τα διαχρονικά του μηνύματα. Την κριτική επιτροπή αποτελούσαν οι: Κώστας Μανωλίδης αρχιτέκτων, Καθηγητής, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Κώστας Μπομπός, ζωγράφος, μέλος Ε.Ε.Π., Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Φαίη Τζανετουλάκου κριτικός τέχνης, Συμβασιούχος Καθηγήτρια, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Αναστασία Δούκα, εικαστικός, Επικ. Καθηγήτρια, Τμήμα Πολιτισμού και Δημιουργικών Μέσων και Βιομηχανιών, Απόστολος Κορδάς, γραφίστας, μέλος ΕΔΙΠ, Τμήμα Πολιτισμού και Δημιουργικών Μέσων και Βιομηχανιών.
Την Τετάρτη, 15 Νοεμβρίου, στις 8μμ, στο Αμφιθέατρο του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών στον Βόλο, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Η κριτική επιτροπή αποφάσισε για τα βραβεία και τους επαίνους (6 συνολικά) καθώς και για την καλύτερη αφίσα του διαγωνισμού, που αποτέλεσε και την επίσημη αφίσα της εκδήλωσης. Πρόκειται για έργο της Θεοδώρας Παπαϊωάννου, φοιτήτριας του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, από το Καρπενήσι, στην οποία και απονεμήθηκε το πρώτο βραβείο.
«Η αφίσα, θέλησα να περιλαμβάνει σίγουρα τον βασικό παλμό της εξέγερσης, που εδραιώνεται και ενισχύεται μέσω των συνθημάτων, και να αποδώσω τιμή στους πεσόντες, αναφέροντας τα ονόματά τους», λέει στην εφημερίδα η 26χρονη και προσθέτει: «Το φόντο είναι η πιο δυνατή, κατ’ εμέ, εικόνα της εξέγερσης: οι φοιτητές με πανό, με τα χέρια υψωμένα, με ενωμένη και δυνατή φωνή. Τα χρώματα συσχετίζονται με την επανάσταση περ ντιφόλτ. Μέσω κάποιου ακανόνιστου αλλά ορθοκανονικού κανάβου, οργανώθηκε η πληροφορία, και έτσι, προέκυψε το αποτέλεσμα».
«Για τη νέα γενιά, το Πολυτεχνείο είναι μια εξέγερση ακόμα πολύ απτή και ζωντανή», τονίζει η Θεοδώρα Παπαϊωάννου, καθώς «έχει αποτυπωθεί με βίντεο, με ηχητικά ντοκουμέντα, με ζωντανούς συμμετέχοντες». «Είναι σύμβολο ελπίδας, καθώς απέδειξε πως σαν πράξη, ήταν το έναυσμα για την κατάλυση της απολυταρχίας. Το Πολυτεχνείο έδειξε και δείχνει πως η εξέγερση και η αντίσταση είναι αναγκαιότητα, και όχι μόδα ή “φάση” των λίγων», καταλήγει.
