30 Μαρτίου 2024

ΜΕΝΟΥ

“Εμβόλιο για την ανο(η)σία”. Το επίκαιρο άρθρο του Διονύση Παρούτσα, από την έντυπη έκδοση

Πέρυσι τον Δεκέμβρη, η παγκόσμια κοινότητα περίμενε με αδημονία τα εμβόλια και ευελπιστούσε ότι μέχρι το καλοκαίρι θα είχαμε ξεμπερδέψει από τον κορονοϊό. Αμ’ δε! Δεν φτάνει που μας προέκυψε η μετάλλαξη Δέλτα, που μολύνει 10 φορές γρηγορότερα, προέκυψε και η αντίδραση του κόσμου να εμβολιαστεί. Και καλά για όσους είναι κάτω από 40-45, να βρεις ένα ελαφρυντικό να δώσεις. Για εκείνους όμως που είναι άνω των 60, και που ενώ αποτελούν το 15% των κρουσμάτων, είναι το 80% αυτών που γεμίζουν τα νοσοκομεία, τι να πεις;

Βέβαια, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Υπάρχουν χίλιοι –λάθος– λόγοι να επικαλεστεί κάποιος που δεν θέλει να εμβολιαστεί, και κανένας λόγος που θα σου επιτρέπει να τον υποχρεώσεις. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να τον ενημερώσεις. Γιατί η ενημέρωση είναι ο μόνος εφικτός τρόπος πειθούς. Με το ζόρι δε γίνεται. Κι επειδή πέρυσι είχα καθίσει κι έκανα μια μικρή διαδικτυακή έρευνα, θα επαναλάβω εδώ τι ακριβώς είναι αυτό το εμβόλιο που σώζει ζωές, όχι μόνο τις δικές μας αλλά και των αθώων που δεν θα βρίσκουν κρεβάτι στην εντατική γιατί θα το έχουμε πιάσει εμείς με τη δύσπνοιά μας.  Ας τα δούμε για μια φορά ακόμα λοιπόν:

Ένα μέσο κύτταρό μας, αποτελείται, πολύ χοντρικά, από μια κυτταρική ή αλλιώς πλασματική μεμβράνη που το χωρίζει από το εξωτερικό περιβάλλον, από ένα πυρήνα μέσα στον οποίο βρίσκεται το DNΑ μας, δηλαδή πληροφορίες για τα χαρακτηριστικά όλου του οργανισμού, από μερικά οργανίδια και από τον εσωτερικό του χώρο που λέγεται κυτταρόπλασμα.

Το DNA του πυρήνα, τώρα, είναι κατά κάποιο τρόπο ο τσελεμεντές με τις συνταγές που δίνει εντολή στο κύτταρο να φτιάξει τα χαρακτηριστικά του σώματος. Οι συνταγές αυτού του τσελεμεντέ λέγονται γονίδια. Κάποιος για παράδειγμα που έχει καστανά μάτια, έχει ένα γονίδιο στο DNA του που δίνει εντολή να παραχθεί αυτό το χρώμα των ματιών. 

Εδώ να πούμε ότι το DNA δεν βγαίνει ποτέ από τον πυρήνα, όπως και ο τσελεμεντές δεν φεύγει ποτέ από το ράφι γιατί μπορεί να λαδωθεί. Όταν η νοικοκυρά θέλει να φτιάξει ένα φαγητό, αντί να κουβαλήσει το βιβλίο έξω, θα πάρει ένα χαρτάκι, θα αντιγράψει την συνταγή που την ενδιαφέρει και θα το πάρει μαζί της στην κουζίνα. Αντίστοιχα και το κύτταρο αν χρειάζεται μία πληροφορία για το χρώμα των ματιών, δεν θα βγάλει το DNA από τον πυρήνα αλλά θα χρησιμοποιήσει ένα πρόχειρο χαρτάκι που λέγεται mRNA (εμ αρ εν έι). 

Έτσι λοιπόν, όπως η νοικοκυρά που αντέγραψε την συνταγή θα πάει στην κουζίνα και με τις οδηγίες από το χαρτάκι θα μαγειρέψει το φαγητό της, με τον ίδιο τρόπο και το mRNA θα πάει στα ριβοσώματα και θα τους δώσει εντολή με βάση τις οδηγίες που κουβαλάει να φτιαχτεί η πρωτεΐνη που θέλουμε.

Τώρα λοιπόν, μπορούμε να πάμε στα εμβόλια mRNA. Το εμβόλιο αυτό εκμεταλλεύεται ακριβώς αυτό το μηχανισμό. Ο κορονοϊός για παράδειγμα, έχει κάποιες γλυκοπρωτεΐνες στην επιφάνεια του και συγκεκριμένα την πρωτεΐνη S που το ανοσοποιητικό μας την αναγνωρίζει ως εχθρική, αφού δεν υπάρχει στον άνθρωπο.

Τώρα μέσα στον τσελεμεντέ του ιού, βρίσκεται η συνταγή γι’ αυτή την πρωτεΐνη. Πήραμε λοιπόν μόνο αυτή την πληροφορία και τη μετατρέψαμε σε ένα δικό μας χαρτάκι, (mRNA) με σκοπό να τη βάλουμε στο εμβόλιο. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα εδώ. Το mRNA αυτό είναι τρομερά ευαίσθητο και καταστρέφεται πολύ εύκολα όταν είναι μόνο του. Προκειμένου λοιπόν να μην καταστραφεί πριν την ώρα του, οι ερευνητές για να το προστατεύσουν έφτιαξαν γύρω του ένα περίβλημα από λιπίδια, σαν αυτοκινητάκι, να πούμε, που τον μεταφέρει. Αυτό το αυτοκινητάκι είναι το λεγόμενο «νανοσωματίδιο» που τόσο φοβούνται οι συνωμοσιολόγοι. Ούτε τσιπάκι, ούτε νανομπότ, ούτε μικροσκοπική κάμερα αλλά μία απλή φούσκα από «λάδι» που μέσα έχει τις πληροφορίες για την πρωτεΐνη S του ιού. 

Αυτό το νανοσωματίδιο θα μεταφέρει με ασφάλεια το mRNA στο κύτταρο, το οποίο στη συνέχεια θα πάει κατευθείαν στα ριβοσώματα όπου τα οποία θα φτιάξουν συγκεκριμένα την πρωτεΐνη S του ιού. Αμέσως μετά η πρωτεΐνη αυτή θα «χυθεί» έξω από το κύτταρο, στην επιφάνειά του πάνω σε ειδικούς υποδοχείς.

Εδώ πρέπει να τονιστεί, ότι επειδή πρόκειται για συγκεκριμένο τμήμα και όχι για ολόκληρο το RNA του ιού, για αυτό ακριβώς  φτιάχνεται μόνο η πρωτεΐνη και όχι ολόκληρος ο ιός. Άρα δεν κινδυνεύουμε και ν’ αρρωστήσουμε. Έπειτα, τόσο το αυτοκινητάκι όσο και το χαρτάκι (νανοσωματίδιο και mRNA) θα καταστραφούν από τον ίδιο τον οργανισμό.

Τα κύτταρα του ανοσοποιητικού τώρα, θα δουν ότι στην επιφάνεια του συγκεκριμένου κυττάρου υπάρχει αυτή η «περίεργη» πρωτεΐνη S του ιού που δεν ανήκει στο σώμα μας. Θα μπουν λοιπόν στη διαδικασία να την αναγνωρίσουν και να φτιάξουν αντισώματα και ειδικά κύτταρα εναντίον της και θα τη θυμούνται για πολύ καιρό. Έτσι, αν κάποια στιγμή στο μέλλον ο πραγματικός ιός θελήσει να εισβάλει στον οργανισμό, αυτός θα αναγνωρίσει αμέσως την πρωτεΐνη που του είχαμε δείξει με το εμβόλιο και θα τον καταστρέψει αμέσως πριν προλάβει να κάνει ζημιά.

Αυτός είναι πάνω-κάτω ο μηχανισμός που λειτουργούν τα εμβόλια όπως είναι αυτά της Φάιζερ και της Μοντέρνα.

Επίσης μία σημείωση για αυτούς που φοβούνται ότι ο ιός θα μετατρέψει το RNA σε DNA και θα το κολλήσει στο δικό μας.  Αυτό το κάνουν μόνο οι «ρετροϊοί» όπως είναι ο ιός του Έιτζ. Ο κορονοϊός όμως, αν και ιός RNA, δεν είναι ρετροϊός, και επομένως δεν έχει αυτή την ικανότητα. Οπότε αυτό απλά δεν γίνεται.

ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
ΑΘΛΗΤΙΚΑ