Σε ηλικία 89 ετών έφυγε από τη ζωή ο Ιωάννης Κ. Κουρκοβέλης. Η κηδεία του έγινε την Κυριακή, 3 Σεπτεμβρίου 2023, στον Ιερό Ναό Παναγίας Καρπενησίου. Το 40ήμερο μνημόσυνό του θα τελεστεί το Σάββατο, 7 Οκτωβρίου, στον Ι.Ν. Παναγίας Καρπενησίου.
Εις μνήμην του Πατέρα μου Ιωάννη Κ. Κουρκοβέλη
(1/2/1934 – 2/9/2023)
Αγαπημένε μου Πατέρα, τίμησες επί γης για άλλη μια φορά τον τίτλο του ιεροψάλτη, όπως ανέκαθεν έπραττες, και κατόπιν ο Κύριος επέλεξε να σε πάρει μαζί Του από την ιερή θέση του αναλογίου στην οποία ευρισκόσουν το βράδυ της Δευτέρας 28 Αυγούστου 2023 στον Εσπερινό προς τιμήν του γεγονότος της Αποτομής της Κεφαλής του Τιμίου Ενδόξου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου στο χωριό Καλλιθέα (Μπιάρα) και στον ομώνυμο Ναό του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου.
Βρισκόσουν εκεί που θα έπρεπε για να δοξάσεις τον Άγιό σου, πάνω στο ιερό αναλόγιο όπου διένυσες μια μακρόχρονη πορεία γεμάτη θεία συγκίνηση και κατάνυξη. Ήσουν ευδιάθετος εκείνο το βράδυ και μετά το πέρας του Εσπερινού αισθανόσουν πλήρης όπως κάθε φορά άλλωστε, έχοντας επιτελέσει το ιερό και επίπονο καθήκον της ψαλτικής τέχνης, την οποία υπηρέτησες άοκνα επί πολλές δεκαετίες. Ο Θεός επέλεξε λοιπόν να σε καλέσει κοντά Του από το αναλόγιο όπου βρισκόσουν όρθιος, αφού πρώτα η Θεία Οικονομία επέτρεψε να ολοκληρώσεις τον Εσπερινό ψάλλοντας τελευταία το Απολυτίκιο του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου. Η χάρη Του δεν Επέτρεψε να πέσεις κάτω από τη ζάλη που σου προκάλεσε το εγκεφαλικό που υπέστης, παρά σε Κράτησε καθιστό πάνω στο στασίδι.
Σε εκείνο ακριβώς το σημείο και από εκείνο το βράδυ πάγωσε ο χρόνος για εμάς Πατέρα μου και παρά τις προσπάθειες των Ιατρών του Νοσοκομείου Καρπενησίου, οι οποίοι για πέντε ημέρες υπερέβαλαν εαυτούς, εν τέλει δεν ήταν δυνατό να επανέλθεις.
Αναπάντεχη η απώλειά σου Πατέρα. Έκλεισες τα μάτια σου εκείνο το βράδυ μέσα στην εκκλησία και δεν τα άνοιξες ξανά για να μας δεις. Άφησες την τελευταία σου πνοή στο Νοσοκομείο στο οποίο υπηρέτησες επί 30 και πλέον συναπτά έτη στα τμήματα του Ακτινολογικού και του Μικροβιολογικού με πάμπολλες εξειδικεύσεις ως χειριστής και εμφανιστής στο ακτινολογικό τμήμα, παρασκευαστής στο μικροβιολογικό, αιμοληψίες, καθώς και άλλα διοικητικά και γραμματειακά καθήκοντα.
Πολυπράγμων και πολυτάλαντος και με επιπλέον καλλιτεχνικά χαρίσματα όπως η ζωγραφική και η γλυπτική ασχολήθηκες δημιουργώντας και προσφέροντας τα δημιουργήματά σου σε φίλους και γνωστούς. Η τέχνη της Βυζαντινής Μουσικής και η Ψαλτική ανέκαθεν αποτελούσαν τη μεγαλύτερή σου αγάπη. Ως Πρωτοψάλτης στο δεξιό αναλόγιο διακόνησες στον Ιερό Ναό Γεννήσεως της Θεοτόκου στο Καρπενήσι για 35 και πλέον χρόνια, αλλά επίσης και σε πολλούς ναούς της πόλεώς μας. Πάντα με το χαμόγελο, την ευγένεια και την καλοσύνη που σε διέκρινε προσέγγιζες τους ανθρώπους.
Φτωχά είναι τα λόγια για να περιγράψω εσένα Πατέρα μου που μας αγαπούσες και μας προστάτευες όλους. Σε ακολουθούσα κι εγώ στο ψαλτήρι και στην εκφώνηση των αναγνωσμάτων. Εκείνο το βράδυ ήμουν μαζί σου όπως άλλωστε και εσύ το ήθελες πολύ. Ακόμη και τα τελευταία σου λόγια ήταν για μένα Πατέρα, καθώς ένιωθες περήφανος.
Το κενό σου δυσαναπλήρωτο και η απώλειά σου δυσβάστακτη για εμάς. Θα είσαι πάντα μέσα στην καρδιά μας, στο μυαλό μας, ανάμεσά μας, να μας φωτίζεις από εκεί που είσαι και να πρεσβεύεις στο Θεό για εμάς.
Η κόρη σου
Νεκταρία
Άγιε μου Γιάννη Πρόδρομε εκεί στην Καλλιθέα κάλεσες τον πατέρα μου στην ουράνια παρέα. Καρτερικά περίμενες στη δόξα Σου να ψάλλει και έπειτα τον ύψωσες στου ουρανού τα κάλλη. Είχαμε πάει όλοι μαζί φέτος στην Καλλιθέα στον εσπερινό του Αγίου σου πατέρα μου να ψάλλουμε παρέα. 28 είχε ο Αύγουστος Δευτέρα ήταν βράδυ, όταν πατέρα μου ένιωσες μια ζάλη σαν το χάδι. Δίπλα σου ήμουνα εγώ σου είπα να καθίσεις το ιερό αναλόγιο δεν έμελλε να αφήσεις. Ευθύς λοιπόν εκάθησες με χαμηλό κεφάλι σφαλίζοντας τα μάτια σου. Κεραυνοβόλος ζάλη! Όλοι μαζί πασχίζαμε γρήγορα να συνέλθεις, μα ήταν ανυπέρβλητο εμπόδιο να μετέλθεις. Πέντε μερόνυχτα έμεινες μες στο νοσοκομείο, μα δυστυχώς μας έλαχε το πιο πικρό λαχείο. Δεν άνοιγες τα μάτια σου όσο κι αν προσπαθούσα. Ξύπνα πατέρα σου έλεγα και μέσα μου πονούσα. Συνέχεια κοιμόσουνα ήσυχος δίχως πόνο και εμείς απλώς ελπίζαμε σε θαύμα Του και μόνο. Ώσπου ήρθε το Σάββατο στις 2 του Σεπτέμβρη, στις 5 το απόγευμα και το μοιραίο συνέβη. Θέλημα ήταν του Θεού Σε πήρε μακριά μας, μα ο πόνος είναι αβάσταχτος σ’ έχουμε στην καρδιά μας. Όσοι μαζί μας βρέθηκαν στην εξόδιο ακολουθία, έντονα αισθανθήκανε τη θεία παρουσία. Στο πρόσωπό σου έλαμπε μια όμορφη γαλήνη και μια ομορφιά υπέρλαμπρη, κανείς δεν τη συγκρίνει. Πατέρα μου στον παράδεισο θα είσαι πλέον τώρα στην αγκαλιά του Πρόδρομου με όλα τα θεία δώρα. Εκεί θα ψέλνεις τώρα πια μαζί με τους Αγγέλους, την Παναγία και το Θεό και όλους τους Αρχαγγέλους. Πρέσβευε από εκεί ψηλά για μας τα δυο παιδιά σου, καθώς και για τη μάνα μας που στάθηκε κοντά σου. Ο Θεός να δίνει δύναμη στη μεγάλη μας οδύνη, εμείς οι τρεις που μείναμε να σ’ έχουμε στη μνήμη. Μα όχι μόνο στο μυαλό, αλλά και στην καρδιά μας αφού πατέρα μας γλυκέ θα ζεις ανάμεσά μας. Τα παιδιά σου, Νεκταρία & Κωνσταντίνος Η μητέρα μας, Ελένη
