Πιθανότατα θύμα τροχαίου με εγκατάλειψη έπεσε η διεμφυλική Δήμητρα Καλογιάννη, από τη Συκαμνιά της Λέσβου, που τους τελευταίους μήνες αγνοούνταν. Στις 9 Απριλίου, λίγες ημέρες μετά την εξαφάνιση της 64χρονης, σημειώθηκε τροχαίο δυστύχημα στο Παλαιό Φάληρο, με τον ασυνείδητο οδηγό να εγκαταλείπει το θύμα του αβοήθητο στην άσφαλτο. Ο διοικητής του Silver Alert, Γεράσιμος Κουρούκλης, δήλωσε ότι η υπηρεσία εκτιμά ότι το θύμα μπορεί να είναι η διεμφυλική από τη Λέσβο· αναμένονται τα αποτελέσματα από την εξέταση DNA. Η Δήμητρα εξαφανίστηκε στις αρχές Απρίλη από την περιοχή του ΨΝΑ Δρομοκαΐτειο, όπου είχε εγκλειστεί.
Για την ιστορία της, ο Κωνσταντίνος Μπίστας, φοιτητής Ιατρικής από το Καρπενήσι, έγραψε τα παρακάτω:
«Η Δήμητρα δεν σκοτώθηκε μία φορά, αλλά πολλές. Στην τοπική κοινωνία της Λέσβου ήταν γνωστή η κακοποίηση που δεχόταν από “παιδιά” λόγω της διεμφυλικής της ταυτότητας, αλλά όλοι έλεγαν: εντάξει, παιδιά είναι.
Η Δήμητρα, όμως, ποτέ δεν σταμάτησε να δίνει ανιδιοτελώς την αγάπη της και την βοήθειά της σε όσους/ες την είχαν ανάγκη. Η Δήμητρα, όμως, δεν σταμάτησε ποτέ να ονειρεύεται και να οραματίζεται το μέλλον της, ακόμα και σε ένα μικρό μέρος όπως η Λέσβος, ακόμα και αν ήξερε ότι, σχεδόν, τα πάντα γύρω της στέκονται ανάμεσα σε αυτή και στα όνειρά της. Η υπόθεση της Δήμητρας δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό. Καθημερινά, στην Ελλάδα και εκτός, Trans άτομα πεθαίνουν ή σκοτώνονται εγκαταλελειμμένα και ξεχασμένα, κάτω από πληθώρα συνθηκών. Και ακόμα και μετά από τον θάνατό τους, πολλοί εξακολουθούν να μην σέβονται την ταυτότητα και την προσωπικότητά τους.
Και ευθύνες για αυτό ποιος φέρει; Θα ήταν κλισέ να πούμε η πατριαρχία και όλα τα παράγωγά της (τρανσφοβία, ομοφοβία κ.α.), αλλά αυτή είναι η απάντηση καθώς αυτή καθορίζει συμπεριφορές και στάσεις.
Παρόλο που πλέον ο ορισμός της “Δυσφορίας Φύλου” έχει αλλάξει σε κάτι το οποίο τείνει, μετά από χρόνια αγώνων, να αποπαθολογικοποιήσει την Trans ταυτότητα, πολλοί ιατροί και νοσηλευτές εξακολουθούν είτε να στερούνται της απαραίτητης εκπαίδευσης σε θέματα trans ταυτοτήτων, ή ως δια μαγείας χάνουν την “ενσυναίσθησή” τους, όταν ασθενείς είναι trans άτομα. Όπως εξηγείται πολύ αναλυτικά στους συνδέσμους που παραθέτω παρακάτω, αυτό που θα έπρεπε να επιχειρεί να θεραπεύσει η σύγχρονη ψυχιατρική ΔΕΝ είναι η ασυμβατότητα μεταξύ του φύλου που αποδόθηκε κατά την γέννηση και του πραγματικού, αλλά του ψυχολογικού φορτίου και των ψυχιατρικών συννοσηροτήτων που μπορεί να την συνοδεύουν (κατάθλιψη, αυτοκαταστροφικότητα, αυτοκτονικός ιδεασμός).
Σύνδεσμος: 1. https://www.psychiatry.org/…/what-is-gender-dysphoria 2. https://www.bbc.com/news/health-48448804
Η Trans ταυτότητα είχε επίσης την ατυχία να μην εξυπηρετεί οικονομικά συμφέροντα το ίδιο καλά με τα υπόλοιπα γράμματα του LGBTQ+. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα για πολλά χρόνια να μείνει εκτός της ατζέντας του pink washing, που κατά κόρον εφαρμόζουν καπιταλιστικές/φιλελεύθερες κυβερνήσεις και αντίστοιχες εταιρείες. Μαζί με αυτό οι trans ατομικότητες για δεκαετίες δέχονταν την αποπνικτική περιθωριοποίηση από την ίδια την LGBTQ+ κοινότητα, μένοντας μόνες και απροστάτευτες από το ομο/τρανσφοβικό μίσος. Υπό αυτές τις συνθήκες, προσπάθησαν από μόνα τους να συγκροτήσουν μια κοινότητα η οποία, όμως, δεν μπορούσε να σταθεί ανεξάρτητα από τα υπόλοιπα έμφυλα καταπιεσμένα άτομα. Είναι γνωστό ότι η σύγκριση του πόσο “μεγαλύτερη” καταπίεση δέχεται ένα LGBTQ+ άτομο σε σχέση με ένα άλλο δεν έχει κανένα νόημα, αλλά εδώ να πούμε το εξής. Με βάση τα καταγεγραμμένα στοιχεία, το 2020, σε όλον τον κόσμο καταγράφηκαν 350 περιστατικά δολοφονιών και πολύ περισσότερα περιστατικά ξυλοδαρμών, δύο από τα οποία στην Ελλάδα. Παρόλα αυτά ο αριθμός αυτός είναι πλασματικός καθώς πολλές φορές τα περιστατικά είτε δεν αναφέρονται, είτε αναφέρονται αποκρύπτοντας την τρανς ταυτότητα του θύματος.
Σύνδεσμος: 1. https://orlandolgbt.gr/keimeno-ton-trans-kai-non-cis…/ 2. https://victoryinstitute.org/a-look-at-transphobia…/
Σε αντίθεση με το τι φαντάζονται πολλοί, τα προβλήματα της trans κοινότητας ΔΕΝ είναι μόνο το missgendering. Πρόβλημα της trans κοινότητας είναι ότι δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν σε μια δημόσια υπηρεσία χωρίς να θεωρηθούν επίδοξοι απατεώνες. (https://avmag.gr/…/arnisi-exypiretisis-se-trans…/)
Πρόβλημα της trans κοινότητας είναι η ελλιπής προσβασιμότητα στις δημόσιες δομές υγείας είτε για λόγους γραφειοκρατίας, είτε για λόγους πρακτικούς, όπως είναι η παντελής έλλειψη κατευθυντήριων θεραπευτικών οδηγιών για τρανς άτομα, και η έλλειψη τριβής και ιατρικής εκπαίδευσης. (https://labblog.uofmhealth.org/…/how-doctors-can…)
Πρόβλημα της trans κοινότητας είναι να βασανίζονται και να σκοτώνονται, όταν απλά προσπαθούν να ζήσουν την ζωή τους, όπως και κάθε άλλος, επί ίσοις όροις με όλους τους άλλους.
Ευχαριστώ.».
