Η 5η Ιουνίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών κατά το συνέδριο του 1972 που συγκλήθηκε στην Στοκχόλμη μεταξύ 5-16 Ιουνίου του 1972, του οποίου οι εργασίες είχαν ως αντικείμενο την εξέταση και συζήτηση των επιπτώσεων της ανθρώπινης επέμβασης στο περιβάλλον. Άρχισε να εορτάζεται από την αμέσως επόμενη χρονιά, το 1973, συνεπώς φέτος αυτή η κύρια εκδήλωση του ΟΗΕ για την ευαισθητοποίηση και ενημέρωση για τα περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα συμπληρώνει 50 χρόνια.
Σε όλα αυτά τα 50 χρόνια, πρέπει να αναλογιστούμε πόση δουλειά έχουμε κάνει ως άτομα και ως φορείς για την προστασία του περιβάλλοντος. Και ένας παράγοντας που πρέπει να μπει στην συζήτηση είναι εάν ο όγκος και η ποιότητα της δουλειάς που αφιερώνουμε στην προστασία του περιβάλλοντος είναι επαρκής για να αναστρέψει την ζημιά που με παρόμοιο ζήλο έχουμε προκαλέσει ως ανθρωπότητα.
Οι προειδοποιήσεις για το ότι το περιβάλλον μας κακοποιείται αγρίως είχαν ξεκινήσει ήδη από το 1962 με την έκδοση του πρωτοποριακού και προφητικού βιβλίου της Ρέϊτσελ Κάρσον “Σιωπηλή Άνοιξη”, στο οποίο περιγράφεται λεπτομερώς η ζημιά που προκαλεί η αλόγιστη χρήση χημικών στον κύκλο του νερού και η μεταφορά του προβλήματος στον άνθρωπο και τα ζώα. Δέκα χρόνια μετά ο Ο.Η.Ε. αντιλαμβάνεται το πρόβλημα και την ανάγκη ενημέρωση και ευαισθητοποίησης της ανθρωπότητας. Ωστόσο βρισκόμαστε ακόμη εδώ, εν έτει 2023, να παρακολουθούμε ανάκληση προϊόντων από τον ΕΦΕΤ, καθώς εντοπίστηκαν σε γκοφρέτες καλαμποκιού ίχνη χημικής ουσίας (της Chlorpyrifos ) που παγκοσμίως έχει χαρακτηρισθεί επικίνδυνη και η χρήση της έχει απαγορευθεί επισήμως.
Η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, είναι μια περιοχή της χώρας που στα μεν πεδινά της οι περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις είναι αρκετά εμφανείς, ενώ στα ορεινά της υπάρχει ακόμη η αίσθηση του ανέγγιχτου φυσικού περιβάλλοντος. Ως φορέας διαχείρισης όμως η διοίκηση της Περιφέρειας και όλων των περιφερειακών ενοτήτων, έχουν δείξει την ευαισθησία που τις διαπνέει για την διατήρηση και προστασία όχι μόνο του περιβάλλοντος, αλλά και των παραδοσιακών μορφών δραστηριότητας που σχετίζονται με το περιβάλλον.
Προσπαθεί να αξιοποιήσει όλα τα διαθέσιμα εργαλεία που της διατίθενται και έχει ενεργό ρόλο στις συζητήσεις με φορείς προστασίας του περιβάλλοντος. Με στοχευμένα προγράμματα προστασίας και διάνοιξης μονοπατιών, προγράμματα ενίσχυσης των παραδοσιακών μορφών κτηνοτροφίας και καλλιέργειας, με προγράμματα προστασίας και χαρακτηρισμού περιοχών, με προγράμματα βιολογικών τρόπων καταπολέμησης ασθενειών των καλλιεργειών (όπως της σφήκας της καστανιάς), ακόμα και με απλές παρεμβάσεις διόρθωσης βλαπτικών πρακτικών, όπως π.χ. αποφυγή ψεκασμών κατά τις ημέρες και ώρες συλλογής της γύρης από τα σμήνη των μελισσών κ.α.
Σήμερα τα αποτελέσματα της επέμβασης του ανθρώπου στο περιβάλλον είναι ορατά και ανησυχητικά. Από την άλλη όμως, η επιστήμη και οι ολοένα και πιο ευαισθητοποιημένοι πλέον πολίτες κάθε χώρας, μας δίνουν την αισιοδοξία και την ελπίδα ότι τα πράγματα θα αλλάξουν και η κατάσταση θα αναστραφεί προς όφελος πάντων.
