Στη διάρκεια των 3ήμερων εργασιών του πρόσφατου συνεδρίου της ΠΕΝΑ στην Παλαιοκατούνα Αγράφων (τα Ευρυτανικά Νέα φιλοξένησαν 2σέλιδο ρεπορτάζ, αρ. φύλ. 970-06/10/2021), το κοινό είχε την ευκαιρία να ενημερωθεί για σειρά ζητημάτων που άπτονται του πρωτογενούς τομέα, ενώ έμφαση δόθηκε στις ιδιαιτερότητες και τα προβλήματα της Ευρυτανίας.
«Ορεινή κτηνοτροφία στην Ευρυτανία: Υφιστάμενη κατάσταση και προοπτική», ήταν ο τίτλος της ενδιαφέρουσας εισήγησης της κας Κατερίνας Καλαντζή, Αντιπεριφερειάρχη Ορεινής – Δασικής πολιτικής & Κτηνοτροφίας.
Φθίνει η κτηνοτροφία
«Κατά την τελευταία δεκαετία παρατηρείται έντονα το φαινόμενο οι νέοι άνθρωποι της ευρυτανικής υπαίθρου να εγκαταλείπουν τον τόπο τους για λόγους βιοπορισμού», σημείωσε η θεματική αντιπεριφερειάρχης, παραθέτοντας και στοιχεία σύμφωνα με τα οποία, ενδεικτικά, το ζωικό κεφάλαιο των αιγοπροβάτων στην Ευρυτανία παρουσίασε μείωση 28% μέσα σε δέκα χρόνια: τα 78.557 ζώα του 2010 έγιναν 56.284 το 2020· αντίθετα, αύξηση που αγγίζει το 67% καταγράφεται στα βοοειδή.
Μόνο το 5% των ενεργών κτηνοτρόφων είναι ηλικίας κάτω των 30 ετών, στοιχείο που αποτελεί μεγάλο πρόβλημα για τη διαδοχή και το μέλλον της κτηνοτροφίας στην Ευρυτανία, τόνισε η κα Καλαντζή, επισημαίνοντας πως «η αιγοπροβατοτροφία, που αποτέλεσε κατά το παρελθόν τον σημαντικότερο κλάδο της τοπικής οικονομίας, σήμερα μειώνεται δραματικά και το μέλλον της είναι αβέβαιο».
Τα προβλήματα, οι πρωτοβουλίες στήριξης
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κτηνοτρόφοι της Ευρυτανίας είναι συγκεκριμένα και εστιάζονται, κυρίως, στο υψηλό κόστος των ζωοτροφών, στις ασύμφορες τιμές διάθεσης των προϊόντων που παράγουν, στην έλλειψη συνεργατισμού, στις σημαντικές απώλειες ζωικού κεφαλαίου από τον λύκο, στο έλλειμμα ενημέρωσης και εκπαίδευσης των επαγγελματιών του κλάδου, στη μη λειτουργία σφαγείων στην περιοχή κ.α.
Η ΠΕ Ευρυτανίας, σημείωσε η εισηγήτρια, στηρίζει κάθε πρωτοβουλία που στοχεύει στην ενημέρωση και τη συμβουλευτική στήριξη των ανθρώπων του πρωτογενούς τομέα, και αναφέρθηκε με τη σειρά της στις δράσεις και πρωτοβουλίες που έχουν αναληφθεί (πιστοποίηση τοπικών προϊόντων, έργα βελτίωσης κ.α.).
Αιτήθηκε μέτρα στήριξης του κλάδου από την επίσημη Πολιτεία και πρότεινε, μεταξύ άλλων, την ίδρυση Ινστιτούτου για τη μελέτη της ορεινής κτηνοτροφίας, την ίδρυση γαλακτοκομικής Σχολής, τον εκσυγχρονισμό των εκτροφών, τη στήριξη των μετακινούμενων κτηνοτρόφων, τη δημιουργία συνεργατικών δράσεων κ.α.
«Τα περιθώρια ανάπτυξης της ορεινής κτηνοτροφίας στην Ευρυτανία είναι αρκετά μεγάλα», κατέληξε η κα Καλαντζή, «με την προϋπόθεση ότι πρέπει να εφαρμοστούν τεχνικοοικονομικές αναλύσεις των κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων, ώστε να επισημανθεί αφενός μεν η βιωσιμότητά τους ή μη, και αφετέρου οι προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες μπορούν να καταστούν ανταγωνιστικές. Τόσο το Ελληνικό Κράτος και η Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο και οι ίδιοι οι Έλληνες κτηνοτρόφοι πρέπει να παλέψουν έτσι ώστε να καταστεί η κτηνοτροφία ένας από τους δυνατότερους κλάδους και να πάρει τη θέση που της αξίζει στις αγορές».
