Ακριβοθώρητες μα εντυπωσιακές, οι αγριόγατες αποτελούν το μοναδικό άγριο αιλουροειδές με επιβεβαιωμένη παρουσία στον ελλαδικό χώρο. Οι αγριόγατες ζουν σε δάση και είναι νυκτόβια ζώα με οξύτατες αισθήσεις οράσεως και ακοής· εκτός από την περίοδο της αναπαραγωγής, ζουν μοναχικά, γι αυτό είναι και σχετικά σπάνιες οι συναντήσεις τους με ανθρώπους.

Μια τέτοια αγριόγατα απαθανάτισε πριν από λίγες ημέρες στην Ευρυτανία ο Πάνος Παλαιός, φυσιοδίφης από το χωριό Τόρνος.

Μοιάζει με την κατοικίδια γάτα αλλά έχει μακρύτερα πόδια, μεγαλύτερο και πλατύτερο κεφάλι και σχετικά κοντύτερη ουρά με μακρύ τρίχωμα και στρογγυλεμένο άκρο. Το χρώμα του τριχώματος είναι σταχτοκίτρινο με σκοτεινόχρωμες ραβδώσεις στο σώμα και μαύρους δακτυλίους στην ουρά. Η ευρωπαϊκή αγριόγατα έχει άγρια ένστικτα και δεν εξημερώνεται. Τα θηράματά της είναι πτηνά και θηλαστικά, αλλά αναφέρεται ότι κάνει επιδρομές σε αγροικίες, όπου αρπάζει πουλερικά και μικρά αρνιά. Γεννάει μία φορά τον χρόνο, την άνοιξη, από 3 έως 6 μικρά.

«Η αγριόγατα φοβάται πολύ τον άνθρωπο, είναι θηρευτής, με προτίμηση στα ποντίκια που βρίσκει σε αφθονία σε καλλιεργούμενες εκτάσεις. Είναι φοβερός ρυθμιστής των τρωκτικών», λέει στο iefimerida.gr, η υποψήφια διδάκτωρ στο Τμήμα Βιολογίας ΑΠΘ, Δέσποινα Μίγκλη. Σύμφωνα με την ίδια, η αγριόγατα είναι «τιγρέ», ξανθιά προς καφέ, με μαύρη ρίγα στην πλάτη και κοντή σχετικά φουντωτή ουρά με έντονους δακτυλίους. «Η ευρωπαϊκή αγριόγατα δεν έχει εξημερωθεί ποτέ σε αντίθεση με την αφρικανική απ’ όπου προέρχεται και η οικόσιτη που έχουμε τώρα. Η ευρωπαϊκή αγριόγατα κρατάει τα πολύ άγρια χαρακτηριστικά της και δεν πλησιάζει τους ανθρώπους, ενώ τα ποσοστά υβριδισμού της στην Ελλάδα, είναι χαμηλά σε αντίθεση με άλλες περιοχές, όπως η Σκωτία, όπου έχει χαθεί το είδος λόγω υβριδισμού», διευκρινίζει.

[ΦΩΤΟ: Πάνος Παλαιός, στοιχεία: wikipedia.gr, iefimerida.gr]