Ένα ποίημα με τίτλο «Εις το δράμα ανεμβολίαστου τουρίστα», έφθασε στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο της εφημερίδας. Ο ανώνυμος δημιουργός παραθέτει, με χιούμορ αλλά και καυστική διάθεση, τις… περιπέτειες ενός ανεμβολίαστου επισκέπτη που θέλησε να γνωρίσει, μετά της συζύγου του, τις ομορφιές της Ευρυτανίας· το ταξίδι, έληξε όμως άδοξα και πρόωρα…
Εις το δράμα ανεμβολίαστου τουρίστα
Που είμαι ανεμβολίαστος
το κάνω από επιλογή μου
και σκάω του κόσμου τα λεφτά
σαν όλοι οι όμοιοί μου,
και πάω και κάνω ράπιντ τεστ
και στέκομαι επί ώρες
και με κοιτάν και ειρωνικά
οι σνομπ οι σακαφιόρες.
—-
Όσα τα βγάζω τα χαλώ
να πάρω το χαρτί μου
αμ να ‘τανε μόνο αυτά
η γυναίκα; το παιδί μου;.
Του κερατά! Βαρέθηκα
να δίνω στο εργαστήρι,
μη και τυχόν νοσήσουνε
Αγλαϊα και Κολλητήρι.
—-
Αγάπη της λέω, βαρέθηκα
τι έχω επιθυμήσει;
Μια βόλτα στ’ άγρια βουνά
στο ωραίο Καρπενήσι.
Ένα Σαββατοκύριακο
εσύ και εγώ στη φύση
μακριά από διαγνωστικά
που μ’ έχουν απομυζήσει!!
—-
Και αυτή ενθουσιάστηκε!
Αχ η γλυκιά μου η Κίτσα!
Και ευθύς την εκατέβασε
την μέτρια βαλίτσα!
Θα πάρω δύο αλλαξιές,
δε θέλουμε παραπάνω!
Μου φώναξε με ενθουσιασμό
από τη ντουλάπα επάνω.
—-
Της Κίτσας η μάνα κάθονταν
στο διπλανό το σπίτι
και μ’ ένα τηλεφώνημα
Ξεπέρασε και κομήτη.
Τόσο γρήγορα έφτασε
να πάρει τον Γρηγόρη
ώστε εγώ και η γυναίκα μου
να φύγουμε στα όρη!
—-
Πριν του Πανέτσου στη στροφή
προτού στροφές αρχίσω
Βλέπω τη Κίτσα σκεφτική
Κάτσε να τη ρωτήσω!
-Τι έχεις Κίτσα μ’ και σκέφτεσαι
που τρέχει ο λογισμός σου;
-Τα ράπιντ τεστ λογάριαζα
νομίζω έχουν λήξει.
Πώς θα κυκλοφορήσουμε
μέσα στο Καρπενήσι;;
—-
Πάψε Κιτσούλα μου, μη κλαις
αυτό ήταν όλο κι όλο;
Αν ήταν να κάνω ράπιντ τεστ
επήγαινα και στο Βόλο!
Υπάρχει λόγος που διάλεξα
να πάμε Καρπενήσι
μιας και τεστ δε χρειάζεται
για βόλτα μες στη Φύση!!
—-
Ναι όμως μου λέει αντρούλη μου
δεν θα με πας να φάμε;
ούτε ψητό, ούτε βραστό
ούτε ταψιού γλυκάκι;
Και εκεί θα θέλουν ράπιντ τεστ
δεν ντρέπονται λιγάκι;
—-
Κοίτα της λέω αγάπη μου
δεν είν’ οι μόνες επιλογές μας
μπορούμε να πάμε στην εκκλησιά
που πάνε και οι γιαγιές μας!
Ούτε μπόλι χρειάζεται
ούτε τα τεστ κοιτάνε!
Και αν έχει και καλό καιρό
και σε εσπερινό θα πάμε!
—-
Έδειξε πως της άρεσε
και έσκασε ένα γελάκι!
Και εγώ έστριψα αυτάρεσκα
το μαύρο μου μουστάκι!
Σκύβω να αδειάσω πορτμπαγκάζ
χωρίς να υπολογίσω
και ακούω ένα απαίσιο “χρααααατς”
κι αέρας στα κωλομέρια μου
να ‘ρχεται από πίσω.
—-
Κίτσα! Το παντελόνι μου εσκίστηκε στα δύο!
Πάω να αλλάξω αγάπη μου, μελάνιασα απ’ το κρύο!
Ανοίγω τη βαλίτσα μου, με πιάνει απελπισία!
Ήταν γεμάτη άχρηστα, της Κίτσας τα γυναικεία!
“Ιιιιι” την ακούω που έσκουξε, να χάνεις τα λογικά σου
Από τη χαρά να φύγουμε, ξέχασα τα δικά σου!!
—-
Άνθρωποι είμαστε Κίτσα μου, της λέω με λατρεία
Απλά δεν ξέρω πως θα μπω μέσα σε εκκλησία
Να πω θα βγω στη αγορά; Θα πρέπει να κάνω ράπιντ.
Να βρω ανοιχτό εργαστήριο, πρέπει να είμαι ο Μπάιντεν.
Να πω θα κάνω και άλλο τέστ; Νομίζω δεν θα αντέξω.
Να πω θα πάω με το βρακί; Θα με πετάξουν έξω.
—-
Σκεφτήκαμε και είπαμε πως δεν υπήρχε λύση
και άδοξα εγκαταλείψαμε, το ωραίο Καρπενήσι.
Πήγαινε αργά αγάπη μου, μου λέει η σύντροφός μου
αν επιστρέψουμε νωρίς, θα κράζει ο πεθερός μου!
Αυτός το μπόλι το ‘κανε και έβγαλε και το πάσο
θα πει να πάει στη θέση μου, την κράτηση μη χάσω!
