Πού είσαι, Ευρυδίκη; Πού είσαι κόρη του Μαγιού; κόρη τριανταφυλλένια περιστεράκι της αυγής όλοι σε έχουμε έννοια Πού είσαι φεγγαράκι μου; όπου φεγγοβολούσες με το όμορφο χαμόγελο παντού χαρά σκορπούσες Σαν αεράκι του βουνού της άνοιξης δροσάτο το άρωμά σου σκόρπιζες λουλούδι μυρωδάτο Σαν ελαφίνα έτρεχες να πας και να προφτάσεις γέρους που ήταν άρρωστοι ούτε λεπτό μη χάσεις Κόρη μου ταραχτήκαμε με εκείνο το μαντάτο όλοι μας σε νοιαζόμαστε γιατί το ΄βαλες κάτω; Εσένα σε έπλασε ο Θεός χαρά για να σκορπίζεις και όχι να φεύγεις ξαφνικά την Παναγιά να ελπίζεις Κόρη έλα στον ύπνο μου γλυκά να μου μιλήσεις τον πόνο σου να μου τον πεις μήπως και ηρεμήσεις Σε καρτερούν οι φίλοι σου το ίδιο και οι δικοί σου η Ελλάδα ολόκληρη μιλά για σε', για τη φυγή σου Γύρνα κορίτσι μου όμορφο δεν θέλω να πιστεύω ότι δεν θα γυρίσεις πια ας ήτανε να σε βρω
