Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 99 ετών, ο διακεκριμένος Ιατρός και Καθηγητής Πανεπιστημίου Νικόλαος Αλ. Παπανικολάου, μια σπουδαία φυσιογνωμία της ελληνικής ιατρικής επιστήμης, που με το έργο, την πορεία και το ήθος του άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα τόσο στην επιστημονική κοινότητα όσο και στην κοινωνία. Η είδηση του θανάτου του προκάλεσε συγκίνηση στον γενέθλιο τόπο του, τον Πλάτανο της ορεινής Ναυπακτίας.
Γεννημένος στις 4 Δεκεμβρίου 1926 στον Πλάτανο, ο Νικόλαος Παπανικολάου ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στην περιοχή και στη συνέχεια φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ’ όπου αποφοίτησε το 1952. Υπηρέτησε αρχικά ως αγροτικός γιατρός στον τόπο του και ακολούθως εξειδικεύτηκε στη Μαιευτική και Γυναικολογία, συνεχίζοντας με μετεκπαίδευση σε κορυφαία ιατρικά ιδρύματα του Λονδίνου, του Εδιμβούργου, της Νέας Υόρκης και του Παρισιού.
Η σταδιοδρομία του υπήρξε εντυπωσιακή. Διετέλεσε Επιμελητής και στη συνέχεια Τακτικός Καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ολοκληρώνοντας την πανεπιστημιακή του πορεία ως Ομότιμος Καθηγητής. Ξεχώρισε για την πρωτοποριακή του προσφορά στην ιατρική επιστήμη, καθώς πραγματοποίησε την πρώτη μεταμόσχευση κόλπου από μητέρα σε κόρη στην ιστορία της ιατρικής, ενώ ανέπτυξε νέα μέθοδο διάσπασης ενδομητρίων συμφύσεων, η οποία θεωρήθηκε διεθνής καινοτομία. Επίσης, ήταν ο ιδρυτής της πρώτης Τράπεζας Σπέρματος στην Ελλάδα.
Ίδρυσε τη Μαιευτική και Γυναικολογική Εταιρεία Θεσσαλονίκης και την Ιατρική Εταιρεία Έβρου, ενώ υπήρξε επί δεκαετίες προστάτης και θεράπων ιατρός του θεατρικού κόσμου, γεγονός που τον ενέπνευσε να συγγράψει το βιβλίο «Γιατρεύοντας τα Αστέρια». Παράλληλα, συμμετείχε ενεργά σε δεκάδες ιατρικά συνέδρια, δημοσίευσε μελέτες, έδωσε συνεντεύξεις και συνέβαλε σημαντικά στη διάδοση της ιατρικής γνώσης.
Από τα νεανικά του χρόνια είχε συμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση κατά των κατακτητών, πληρώνοντας αργότερα το τίμημα του εθνικού διχασμού με εξορία στη Μακρόνησο. Παρά τις δυσκολίες, δεν έχασε ποτέ την πίστη του στον άνθρωπο και τις αξίες της προσφοράς και της αλληλεγγύης.
Η αγάπη του για τον Πλάτανο υπήρξε βαθιά και έμπρακτη. Πέρα από το γεγονός ότι πρόσθεσε το όνομα του χωριού στο επίθετό του, πραγματοποίησε πολλαπλές δωρεές προς τον Ιερό Ναό, τα σχολεία, την Κοινότητα, τον Υγειονομικό Σταθμό και τον Πολιτιστικό Σύλλογο. Ίδρυσε το Λαογραφικό Μουσείο Πλατάνου και το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης 1940-1945, θέλοντας να διαφυλάξει τη μνήμη και την ιστορία του τόπου του.
Η κηδεία του θα τελεστεί την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου, στη 13:00, στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Πλατάνου Ναυπακτίας.
