Ένα από τα πιο γνωστά τροπάρια της Μεγάλης Εβδομάδας είναι το τροπάριο της Κασσιανής, που δεσπόζει στην ακολουθία της Μεγάλης Τρίτης. Οι πιστοί γίνονται κοινωνοί δύο παραβολών του Κυρίου, των μωρών παρθένων και των ταλάντων.

«Κύριε η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή… μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν, οδυρομένη μύρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει», λέει το τροπάριο και μιλά για την αμαρτωλή που αλείφει με μύρο τα πόδια του Ιησού και τα σκουπίζει με τα δάκρυα και τα μαλλιά της, δείχνοντας έτσι την έμπρακτη μετάνοιά της. Το τροπάριο της Κασσιανής θεωρείται ένα από τα ωραιότερα της Μεγάλης Εβδομάδας αλλά και της εκκλησιαστικής υμνογραφίας. Όπως λέει και το όνομα του, υμνογράφος του τροπαρίου αυτού είναι η Κασσιανή, μια μοναχή της Βυζαντινής εποχής, προικισμένη με το χάρισμα να γράφει εκπληκτικούς στίχους.

Η Μεγάλη Τρίτη γίνεται αφορμή για να θυμηθούν οι πιστοί την παραβολή των μωρών παρθένων. Σύμφωνα με αυτή, δέκα παρθένες βγήκαν να υποδεχθούν τον Νυμφίο κάποιο βράδυ κρατώντας λυχνάρια. Όμως, μόνο οι πέντε είχαν φροντίσει να πάρουν και επιπλέον λάδι. Ο Νυμφίος άργησε να έρθει και οι δέκα παρθένες κοιμήθηκαν. Αργά την νύχτα, μια φωνή ακούστηκε να λέει: «ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός».

Τότε αυτές ξύπνησαν και έτρεξαν για να προϋπαντήσουν τον Νυμφίο. Στα λυχνάρια όμως το λάδι είχε καεί. Οι πέντε γνωστικές παρθένες έβαλαν το επιπλέον λάδι και πήγαν να Τον συναντήσουν. Οι υπόλοιπες πέντε, οι Μωρές, έχασαν την ευκαιρία. Κατά την παραβολή, όποιος φροντίσει από πριν για την ψυχή του θα εισέλθει στο Βασίλειο του Νυμφίου.
 
Η δεύτερη παραβολή της ημέρας είναι εκείνη των ταλάντων. Όπως λέει, κάποτε ένας άρχοντας θα πήγαινε ένα μακρινό ταξίδι. Πριν φύγει κάλεσε τους τρεις υπηρέτες του και τους έδωσε μερικά τάλαντα (χρήματα). Στον πρώτο έδωσε πέντε, στον δεύτερο δύο και στον τρίτο ένα. Όταν γύρισε από το ταξίδι κάλεσε τους υπηρέτες και ζήτησε να του πουν τι είχαν κάνει με τα χρήματα. Ο πρώτος και ο δεύτερος, μετά από σκληρή εργασία, είχαν καταφέρει να διπλασιάσουν το αρχικό ποσό και επέστρεψαν τα τάλαντα, ενώ ο τρίτος δεν εργάστηκε καθόλου και κατηγόρησε τον κύριό του ότι του έδωσε λιγότερα τάλαντα.

Τότε, ο άρχοντας πήρε αυτό το τάλαντο και το έδωσε στον πρώτο μαζί με τα άλλα δέκα. Με την παραβολή αυτή, ο Ιησούς δίδαξε ότι οι άνθρωποι πρέπει να καλλιεργούν τα χαρίσματα που τους δίνει ο Θεός, όχι μόνο για το δικό τους καλό, αλλά και για το καλό του συνόλου.