Το όραμα για τη δημιουργία του μεγαλύτερου ενιαίου πεζοπορικού άξονα διασχίσεων της χώρας με την ονομασία “Pindus Trail”, προχωρά, όπως και η σύνδεσή του με τοπικά δίκτυα μονοπατιών σε 12 νομούς απ` όπου εισέρχεται η χάραξη του, μεταξύ αυτών και η Ευρυτανία. Η σύνθεση και διάνοιξη του άξονα δικτύωσης της Πίνδου, υλοποιούνται σταδιακά από το 2018, με την έγκριση των αρμόδιων αρχών και την έμπρακτη υποστήριξη εκατοντάδων εθελοντών.
Πρόσφατα, η ομάδα της Terra Pindus βρέθηκε στη νοτιοανατολική Ευρυτανία, πραγματοποιώντας βελτιώσεις και προσήμανση στο ημερήσιο τμήμα της χάραξης που συνδέει την Δομνίστα με τη Ροσκά. Στο συγκεκριμένο κομμάτι περιλαμβάνεται και το μονοπάτι με το ασυνήθιστο όνομα… Κωλογλέπ’, που του δόθηκε λόγω της μορφολογίας του σε κάποιο ανηφορικό, καγκελωτό σημείο -στην αρχική του χάραξη. Ήταν η μοναδική σύνδεση ανάμεσα στην Καστανούλα (και τα υπόλοιπα χωριά της περιοχής) με τη Ροσκά, ένα χαρακτηριστικό δείγμα της λαϊκής αρχιτεκτονικής και της θέλησης των ανθρώπων να προσαρμόσουν τη φύση στις ανάγκες τους, με σεβασμό, όμως, και σύνεση. Σε τμήματά του, οι άνθρωποι χρειάστηκε να κατασκευάσουν τοιχία πέτρα-πέτρα που φθάνουν ακόμα και τα 8-10 μέτρα σε ύψος, δείγμα της σπουδαιότητας και του ρόλου που διαδραμάτιζε προ δεκαετιών το μονοπάτι -για τη μεταφορά αγαθών, ζώων και ανθρώπων κ.α.
«Τα ημερήσια τμήματα της ευρύτερης περιοχής έρχονται σε σειρά προτεραιότητας για την εκπόνηση δασικής μελέτης και την ολική αποκατάσταση τους. Λείπουν οι πόροι, για τον προϋπολογισμό αλλά θα επιμείνουμε στην προσπάθεια ανεύρεσης και τον εθελοντισμό προκειμένου να σωθούν τα μνημεία», αναφέρουν και σημειώνουν πως η σύνθεση της διαδρομής είχε εντοπιστεί και μερικώς φροντιστεί πριν 4 χρόνια, ενώ με την τελευταία επίσκεψη ανανεώθηκε και απέκτησε προσωρινή σήμανση για όσους το επιχειρήσουν. «Δυστυχώς, ορισμένα τμήματα των λιθόχτιστων μονοπατιών έχουν καταρρεύσει εδώ και δεκαετίες και απαιτείται τεχνικό έργο για τη διάσωσή τους», ενημερώνει η ομάδα.
Και γράφει ο Λούης Πανάγος, Δομνιστιάνος στην καταγωγή, που ανέβηκε στο χωριό για να βοηθήσει στις εργασίες που έγιναν μέχρι τη Ροσκά: «Μονοπάτια χάθηκαν και χάνονται, δεν έχουν πια χρήση, αλλά μερικοί βασικοί άξονες, μερικά ιστορικά μονοπάτια και περάσματα πρέπει να καθαριστούν και να συντηρηθούν, πάση θυσία. Η ομορφιά, η απομόνωση, η απόλυτη εναρμόνιση με την φύση, η ανάγκη για κίνηση σε φυσικό και αμόλυντο περιβάλλον, πρέπει να βρει διέξοδο. Να δούμε όλοι την σημασία των βουνών, των νερών, του καθαρού αέρα, της ησυχίας, των ορεινών χωριών, σε συνδυασμό με την ανθρώπινη παρουσία και δραστηριότητα, όχι απλά σε ένα αποστειρωμένο αστικό ή τουριστικό περιβάλλον, αλλά σε ένα δυναμικό περιβάλλον που άνθρωπος και φύση προχωράνε μαζί, όπως έκαναν χιλιάδες χρόνια μέχρι τώρα…».
