Θλίψη απλώθηκε στο Κρίκελλο Ευρυτανίας μόλις έγινε γνωστή η είδηση του θανάτου του Κωνσταντίνου Ροζάκη, σε ηλικία μόλις 23 ετών. Με καταγωγή από την πλευρά της μητέρας του από το Κρίκελλο (το γένος Μακρυγιάννη), ο Ντίνος, που ζούσε μόνιμα στο Κρυονέρι Αττικής, πάλεψε γενναία με τον καρκίνο επί σχεδόν μία δεκαετία και παρότι «έφυγε» τόσο πρόωρα, με τον αγώνα του όλα αυτά τα χρόνια έστειλε το πιο ισχυρό μήνυμα αυταπάρνησης, επιμονής και θέλησης για ζωή και, αυτονόητα, η μορφή του θα μείνει για πάντα χαραγμένη στον νου των απανταχού Κρικελλιωτών.
Οι συγχωριανοί του, μέσα από το instagram, τον αποχαιρέτησαν με τρόπο συγκινητικό. «Ο Κωνσταντίνος, ο δικός μας Ντίνος, μας απέδειξε πόση δύναμη χρειάζεται για να αντιμετωπίσεις τις δύσκολες καταστάσεις της ζωής και πόσο δυνατός άνθρωπος γίνεσαι μέσα από αυτές», γράφουν και λένε ότι βγήκε νικητής «…γιατί άντεξε, πίστεψε, πάλεψε και πάνω απ’ όλα ήλπιζε». «Πλέον», γράφουν οι Κρικελλιώτες, «τον αποχαιρετάμε και εμείς με τα κεφάλια μας ψηλά, με ένα δυνατό χειροκρότημα και μένει στη μνήμη μας με τη μορφή ενός αετού ο οποίος θα πετάει ψηλά ως ο πιο δυνατός αγωνιστής και θα παρακολουθεί αλλά και θα προσέχει από τον ουρανό όλους εκείνους που δεν κατάφερε στην ανθρώπινη μορφή του».
Το αντίο στον 23χρονο Κωνσταντίνο
“Έχουμε σκεφτεί ποτέ άραγε τη δύναμη που χρειάζεται να δώσει κανείς για να παλέψει ώστε να ζήσει;
Η ζωή είναι ένα αγαθό που πολλοί από εμάς το θεωρούμε δεδομένο ,αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Ο Κωνσταντίνος, ο δικός μας Ντίνος, μας απέδειξε πόση δύναμη χρειάζεται για να αντιμετωπίσεις τις δύσκολες καταστάσεις της ζωής και πόσο δυνατός άνθρωπος γίνεσαι μέσα από αυτές. Ένα παιδί με τεράστια πίστη και υπομονή που πάλεψε 9 χρόνια με όλες του τις δυνάμεις χωρίς να σταματήσει στιγμή να ελπίζει. Ο δικός μας ήρωας.
Για εμάς, για τους γονείς του, για την αδερφή του, για τους συγγενείς και όλους αυτούς που προσευχόμασταν, ο Ντίνος μας βγήκε νικητής… γλίτωσε. Νικητής γιατί άντεξε, πίστεψε, πάλεψε και πάνω απ’ όλα ήλπιζε. Ήλπιζε για μια ζωή «φυσιολογική» που δεν θα χρειάζεται να αγωνίζεται για αυτήν, για μια μέρα που θα ξημερώσει και δεν θα χρειαστεί να πάρει κανένα χάπι, για να ακολουθήσει το όνειρο του που μας έλεγε τόσο πολύ ότι ήθελε: «Να ασχοληθεί με τις ελιές και τη γη στο χωριό του», για μια καθημερινότητα «απλή» χωρίς ταλαιπωρία και κακή διάθεση, για τη μέρα που θα κοιτάξει τους γονείς του στα μάτια και δεν θα αντιληφθεί τον πόνο και την ανησυχία που προσπαθούσαν να του αποκρύψουν, για τη μέρα που θα καταφέρουν να κάνουν εκείνο το ταξίδι που ήθελαν τόσο πολύ με την αδερφή του, για όλα αυτά τα «απλά» για εμάς, τα «δεδομένα».
Ο Κωνσταντίνος μας αποχαιρέτησε με την τελευταία του φράση να προσπαθεί να πείσει τους γονείς του ότι είναι καλά και να τους λέει: «Μα, Μπα είμαι καλά».
Πλέον τον αποχαιρετάμε και εμείς με τα κεφάλια μας ψηλά, με ένα δυνατό χειροκρότημα και μένει στη μνήμη μας με τη μορφή ενός αετού ο οποίος θα πετάει ψηλά ως ο πιο δυνατός αγωνιστής και θα παρακολουθεί αλλά και θα προσέχει από τον ουρανό όλους εκείνους που δεν κατάφερε στην ανθρώπινη μορφή του.
Αφιερωμένο στην μνήμη του Κρικελλιώτη μας Κωνσταντίνου Ροζάκη, ετών 23.
Αθάνατος, Αξέχαστος, ο δικός μας ήρωας“.
Και καταλήγουν: “Αν θέλετε να δώσετε έστω και λίγη βοήθεια για τον Κωνσταντίνο αλλά και για όλα τα παιδιά που αγωνίζονται ακόμα, θα μπορούσατε να χρηματοδοτήσετε με οποιοδήποτε ποσό τις παρακάτω τράπεζες της φιλανθρωπικής οργάνωσης «Φλόγα»:
Alpha Bank: GR8001401120112002002011686
Eurobank: GR6602600630000460100128261
Εθνική: GR2501101920000019248000010
Τράπεζα Πειραιώς: GR6301720150005015020641423″.