19 Μαρτίου 2024

ΜΕΝΟΥ

Καραντίνα. Ποίημα της Κικής Κουκούτση

Βροχή σιγανή
πέφτει στη γη
κι εγώ μες στο σπίτι
γυρνώ μοναχή


Βγαίνω για λίγο
στη μικρή μου αυλή
κοιτάζω γύρω
παντού σιωπή!

Η νύχτα απλώνει
τα πέπλα γοργά
και τότε ένας φόβος
τρυπά την καρδιά


Και το σκοτάδι
πέφτει βαθύ,
του φθινοπώρου
αλλάζει η μορφή


Τα σπίτια γύρω
κοιτάζουν βουβά
μόνο τα φώτα
είν’ ανοιχτά!


Κλειστά είν’ όλα
τα μαγαζιά,
ανατριχίλα
στην αγορά


Στον δρόμο απλώνεται
σκληρή η σιωπή,
κάπου στο βάθος
κάποιο σκυλί
γαυγίζει μόνο του,
η φωνή του βραχνή


Φοβάμαι, τρέχω
για να κρυφτώ
μέσα στο σπίτι
και νοσταλγώ!


Παλιές ωραίες
καλές εποχές,
είναι σαν όνειρο
οι ωραίες στιγμές!

ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
ΑΘΛΗΤΙΚΑ