Ήταν 25 Νοέμβρη του 1942, όταν έλαβε χώρα η κορυφαία αντιστασιακή πράξη κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, η ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοποτάμου, που ήρθε ως αποτέλεσμα της συνεργασίας των δύο μεγαλύτερων αντιστασιακών οργανώσεων, του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ, υπό την υψηλή καθοδήγηση Βρετανών κομάντος.
Η απόφαση για το κομβικό χτύπημα ελήφθη στη Βίνιανη Ευρυτανίας, εκεί όπου στις 14 Νοεμβρίου του ’42 πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνάντηση ανάμεσα στον Άρη Βελουχιώτη και τον Ναπολέοντα Ζέρβα, παρουσία και του Άγγλου ταγματάρχη, Κρις Γουντχάουζ.
Στα τέλη Σεπτεμβρίου μία ομάδα αποτελούμενη από δώδεκα κομάντος, με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Έντι Μάιερς και τον ελληνομαθή Γουντχάουζ, έπεσε με αλεξίπτωτα στην περιοχή της Γκιώνας. Σκοπός τους, να έλθουν σε επαφή με Έλληνες αντάρτες και να υλοποιήσουν την «Επιχείρηση Χάρλινγκ», που είχε σχεδιάσει το Συμμαχικό Στρατηγείο στο Κάιρο.
Στη Βίνιανη ο Ζέρβας ζήτησε από τον Βελουχιώτη να συμμετάσχει στην επιχείρηση, ώστε να περαστεί το μήνυμα της συνεργασίας των αντιστασιακών δυνάμεων. Ο δύσπιστος αρχικά Άρης, συμφώνησε και το βράδυ της 25ης προς 26η Νοεμβρίου έγινε η επίθεση για την κατάληψη της γέφυρας και στη συνέχεια η ανατίναξή της.
Με αφορμή την επέτειο, το σωματείο «Φίλοι Μουσείου Εθνικής Αντίστασης και Σύγχρονης Ιστορίας Ρούμελης», αναφέρει:
«(…) Τα στρατιωτικά και πολιτικά οφέλη της ανατίναξης της Γέφυρας του Γοργοποτάμου ήταν πολλαπλά. Η διακοπή της μοναδικής σιδηροδρομικής σύνδεσης Βορρά – Νότου της χώρας για 6 εβδομάδες μείωσε σημαντικά τη διακίνηση πολεμοφοδίων και πρώτων υλών προς και από την Ελλάδα. Κατέδειξε τις δυνατότητες της ένοπλης δράσης κατά των κατακτητών και καταξίωσε τον αγώνα της Αντίστασης συνδέοντάς τον με τον συμμαχικό αγώνα στα άλλα μέτωπα του πολέμου. Ο ψυχολογικός αντίκτυπος ήταν εξίσου σημαντικός. Η επιχείρηση είχε αφυπνιστική δράση στον κατεχόμενο λαό και ενίσχυσε το ηθικό των ανταρτών και του πληθυσμού, ο οποίος άρχισε να πυκνώνει τις γραμμές της Αντίστασης. Η κοινή δράση των αντιστασιακών οργανώσεων στην επιχείρηση του Γοργοποτάμου την κατέστησε σύμβολο της εθνικής ομοψυχίας και της ενότητας του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα κατά των κατακτητών, παρά τις έντονες ιδεολογικές αντιπαραθέσεις και τα διχαστικά βιώματα της μεταπολεμικής εποχής. Για αυτό και στη συλλογική μνήμη ο Γοργοπόταμος χαρακτηρίστηκε ως κορυφαία εκδήλωση της αντιστασιακής δράσης και ως συνέχεια του αγώνα του 1821 για την εθνική ανεξαρτησία».
Σήμερα ο Γοργοπόταμος εξακολουθεί να συμβολίζει τον αγώνα του ελληνικού λαού για ελευθερία, δημοκρατία και εθνική ανεξαρτησία. Είναι ένας αγώνας διαρκής και πάντα επίκαιρος.
